´´ကမၻာႀကီးက ေလာကရွိလူသားမ်ားကုိ အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီ သတိေပးလာေနၿပီ၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ေလာကရွိလူသားမ်ားသည္ကား အိပ္ေပ်ာ္တုန္းရွိၾကေသး၏။ ေျပာင္းလြဲခ်ိန္တန္ေသာ္လည္း မေျပာင္းလြဲႏုိင္ၾကေသးေခ်။ မေန႔က လန္းဆန္းေနေပမဲ့ ဒီေန႔ မလန္းဆန္းေတာ့။ အေရာင္ေတာက္ပမႈေတြက တေျဖးေျဖး ေမွးမိန္လာေနၾကၿပီ၊ ေလာကရွိလူသားမ်ား တခုခုေျပာင္းလြဲခ်ိန္တန္ေနသည္ကား အမွန္တကယ္ပင္ျဖစ္၏။ ``
အထက္ပါစကားအတုိင္းပင္ ကမၻာႀကီးက လူသားမ်ားကုိ အမွန္တကယ္ပင္ သတိေပးလာေနၿပီ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ကမၻာေျမျပင္ ေနရာအႏွံအျပားတုိ႔တြင္ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈေၾကာင့္ ေျမၿပိဳျခင္း၊ ဆူနာမီျဖစ္ျခင္း၊ ကပ္ေရာဂါဆုိက္ေရာက္ျခင္းစသည္စသည္မ်ား မၾကာခဏပင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္ကုိ ၾကားသိေနရ၊ ျမင္သိေနရ၏။ ထုိသဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာလူတုိ႔ အသက္ဆုံးရႈံးခဲ့ၾကရ၏၊ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ၾကရ၏။ ထုိကဲ့သုိ႔ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မ်ား က်ေရာက္လာေသာ အျခင္းအရာကုိ ထုိင္ၾကည့္ျခင္း၊ ရပ္ၾကည့္ျခင္းစသည္တုိ႔ျဖင့္ အေျဖရွာမည္ေလာ၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ ရွာေဖြၾကံဆျခင္း၊ ေတြးေခၚျခင္းစသည္တုိ႔ျဖင့္ အေျဖရွာမည္ေလာဟု ေမးစရာရွိ၏။ ေလာကရွိလူသားမ်ားသည္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ နည္းျဖင့္ အေျဖရွာၾကမည္နည္း။
အခ်ိဳ႕ေသာအခ်ိဳ႕ေသာ ကမၻာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ ထုိကဲ့သုိ႔ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္က်ေရာက္ေနသည္ကုိ အမွတ္တမဲ့ မ်က္ကြယ္ျပဳေနေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ကား မ်က္ကြယ္မျပဳၾကေခ်၊ ထုိသဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ကို မည္သုိ႔မည္ပုံ ကာကြယ္ႏုိင္မည္၊ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္မည္ဟူေသာ အေျဖရႏုိင္ေစရန္ ႏုိင္ငံမ်ားစုေပါင္း၍ ေဆြးေႏြးၾက၏၊ တုိင္ပင္ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း တိက်ေသာ အေျဖကုိကား မရႏုိင္ေသးေခ်။ မည္သူမွ် ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ေသာ နည္းလမ္းကုိ အေျဖမေပးႏုိင္ေခ်၊ သုိ႔ေသာ္လည္း လူသားမ်ား၏ အသိညဏ္ႏွင့္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအားျဖင့္ အခုိက္အတန္႔ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္သာ တတ္ႏုိင္ၾက၏။ ျပည့္ျပည့္စုံစံု ကာကြယ္ရန္ အေျဖကုိကား မရႏုိင္ေသးေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ကမၻာပ်က္မည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကုိ ေဖာ္ေဆာင္သည့္ ၂၀၁၂ ဗီဒီရုိဇာတ္ကား ထြက္ေပၚလာ၏။ ထုိဇာတ္ကားသည္ အမွန္၊ အမွားဟူသည္ကုိ မၾကည့္ဘဲ သေဘာတရားတစ္ခုကုိ ၾကည့္လွ်င္ အမွန္တကယ္ ကမၻာႀကီးက လူသားမ်ားကုိ သတိေပးေနျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ကမၻာအႏွံ႕အျပားေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ထုိသုိ႔ေသာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မ်ား အမွန္တကယ္ က်ေရာက္ခဲ့ၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ထုိဇာတ္ကားကုိ ရုိက္ကူးခဲ့ျခင္း ျဖစ္မည္ဟု ယူဆရသည္။
ကမၻာႀကီးက လူသားမ်ားကုိ သတိေပးေနသကဲ့သုိ႔ မိမိခႏၶာကုိယ္ကလည္း မိမိကုိယ္တုိင္ကုိ အခ်ိန္တုိင္း အျမဲတမ္းသတိေပးေနသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သတိမျပဳမိၾကေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ဘာလုပ္သင့္သည္ဆုိသည္ကုိ မိမိကုိယ္တုိ႔တုိင္ ဆုံးျဖတ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ကမၻာႀကီးသည္လည္း တည္ျမဲျခင္းမရွိသကဲ့သုိ႔ မိမိတုိ႔ ခႏၶာသည္လည္း တည္ျမဲျခင္းမရွိေပ၊ အျမဲတမ္းေျပာင္းလြဲေနေပသည္။
``က်န္းမာျခင္းသည္ နာျခင္းအဆုံးရွိ၏၊ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိျခင္းသည္ အုိမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းအဆုံးရွိ၏၊ အသက္ရွင္ျခင္းသည္ ေသဆုံးျခင္း အဆုံးရွိ၏၊ ျပည့္စုံျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း အဆုံးရွိ၏။´´ ဟူေသာ စကားအတုိင္း ပ်က္စီးၾကရမည္ျဖစ္ေပသည္။ မာန္မာနထားျခင္း၊ ရာထူးအာဏာမက္ေမာျခင္း၊ စည္းစိမ္ဥစၥာယစ္မူးျခင္းစသည္စသည္တုိ႔ကုိ ေရွာင္သင့္ေပသည္။ ထုိသေဘာတရားမ်ားသည္ အခ်ိန္တုိက္စားသည္ႏွင့္အမွ် ၿပိဳလြဲသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ အခုိက္အတန္႔မွ်သာ တည္ျမဲႏုိင္သည္။ အေကာင္းဘက္သုိ႔ ဦးတည္ေသာ လုပ္ရပ္သည္သာ အမွန္တကယ္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္တုိင္ကုိ သတိေပးလာေသာ မိမိကုိယ္ခႏၶာအား မိမိတုိ႔ မည္ကဲ့သုိ႔ ကကြယ္မည္၊ ေစာင့္ေရွာက္မည္ဆုိသည္ကုိ စဥ္းစားေတြးေခၚထားရန္လုိေပသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ကမၻာေလာကႀကီးက ေလာကရွိသတၱ၀ါမ်ားကုိ သတိေပးလာေနသကဲ့သုိ႔ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ကုိလည္း မိမိတုိ႔ခႏၶာကုိယ္က သတိေပးလာေနသည္ကုိ သတိထားၾကည့္သင့္ေပသည္။ ဘယ္ေန႔၊ ဘယ္ရက္၊ ဘယ္ခ်ိန္မွာ မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိ စြန္႔ခြာသြားရမည္ကို မသိႏုိင္သည့္အတြက္ သတိႀကီးစြာထား၍ အေကာင္းဘက္သုိ႔ ဦးတည္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ား လုပ္ေဆာင္လွ်က္ အခ်ိန္ကုိ ကုန္ေစသင့္ေပသည္။ ဘ၀သည္ ပုံေသတြက္၍မရဟူေသာ စကားအတုိင္း ပုံေသဇယားကြက္ဆြဲ၍ မရေပ။ ယေန႔ ျမင့္ေနေပမဲ့ မနက္ဖန္ ႏွိမ့္ခ်င္ႏွိမ့္မည္။ ယေန႔ အသက္ရွင္ေနေပမဲ့ မနက္ဖန္ ေသခ်င္ေသသြားႏုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ဘ၀ကုိ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္သည္သာလွ်င္ ပဲ့ကုိင္ရွင္ျဖစ္သည္အားေလွ်ာ္စြာ ေလာကေကာင္းက်ိဳးမ်ား ျပဳႏုိင္ၾကလွ်က္ အေကာင္းဆုံး ဘ၀ျဖင့္ ရပ္တည္ႏုိင္ၾကပါေစဟူ၍ ဆႏၵျပဳရင္း…….ဤစာသားကုိ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါသည္။
သားေရႊ
